Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Świebodzinie

---

Historia

Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski to niezwykła budowla, której historia jest pełna ważnych wydarzeń. Warto poznać parafię Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Świebodzinie, która ma swoje korzenie w przeszłości tego miejsca.

Okres ewangelicki

Rozpoczęcie budowy tej świątyni miało miejsce w latach 1898–1900, kiedy to została wzniesiona jako kościół ewangelicki na fundamentach starszej konstrukcji szachulcowej, datowanej na 1746–1750.

Finansowanie

W związku z katastrofalnym stanem technicznym poprzedniej budowli, parafia luterańska podjęła decyzję o zgromadzeniu funduszy na wzniesienie nowej świątyni. Na początku lat 90. XIX wieku, mistrz murarski C. Lochel zaprezentował projekt nowego, trzeciego kościoła dedykowanego Fryderykowi. Parażanie zwrócili się o pomoc finansową do konsystorza dworu cesarskiego w Berlinie. W styczniu 1898 roku książę von Mirbach, pełniący rolę wysokiego ochmistrza dworu, zajął się osobiście sprawą budowy i zgłosił zamiar wybudowania nowej świątyni cesarzowi Wilhelmowi II, który przekazał na ten cel 60 000 marek i objął budowę własną opieką. Planowanie oraz nadzorowanie prac budowlanych zlecono nadwornemu radcy budowlanemu Gotthilf Ludwigowi Möckelowi z Doberan w Meklemburgii.

Budowa

Prace budowlane, które zaczęły się pod koniec września 1898 roku po zburzeniu starej struktury, były prowadzone w dużej skali. Do grudnia tego samego roku zakończono budowanie fundamentów, a w dniu 4 maja 1899 roku miała miejsce uroczystość położenia kamienia węgielnego. Udział w tym wydarzeniu wzięli przedstawiciele lokalnych władz oraz dworu cesarskiego. Prace posuwały się bardzo dynamicznie. Do końca 1899 roku, pod kierownictwem architekta Hagedorna, budowla osiągnęła poziom dachu, który został zakończony na początku 1900 roku. Szczyt wieży został ozłocony 11 sierpnia 1900 roku, a kilka miesięcy później, 11 grudnia, odbyła się uroczystość poświęcenia nowej świątyni, która przyciągnęła gości z całego Cesarstwa Niemieckiego.

Centrum luteranizmu

W latach od 1900 do 1945 kościół imienia Fryderyka stał się ważnym centrum luteranizmu na terenie Świebodzina. Do 1945 roku wnętrze budowli uległo pewnym modyfikacjom, jednak zasadnicza architektura pozostała bez zmian. Z dniem 31 stycznia 1945 roku miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie, które wyrządziły istotne zniszczenia w kościele, kradnąc wiele cennych przedmiotów z jego wyposażenia.

Okres katolicki

W marcu 1945 roku Świebodzin stał się miejscem osiedlenia się pierwszych repatriantów i osadników. Początkowo nadzór nad kościołem imienia Fryderyka oraz parafią świętego Michała sprawował katolicki ksiądz Müller. W połowie 1945 roku do miasta przybył ksiądz Piotr Janik, pochodzący z Brzeżan, który zaczął opiekować się kościołami miejskimi oraz wiejskimi. W dniu 30 czerwca 1945 roku ksiądz Müller opuścił miasto, a ksiądz Janik stał się proboszczem w Świebodzinie, obejmując odpowiedzialność za dwa kościoły miejskie, siedem wiejskich oraz trzy kaplice. 23 września 1945 roku został oficjalnie mianowany proboszczem parafii świebodzińskiej. W latach 1945–1981 kościół poewangelicki był częścią parafii Św. Michała Archanioła i służył jako tzw. kościół szkolny. W rezultacie dekretu Kurii Biskupiej w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 czerwca 1981 roku, przyjętego przez bpa Wilhelma Plutę, parafia Św. Michała została podzielona na dwie, z nową utworzoną pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Królowej Polski.

---

Oceń: Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Świebodzinie

---