Jacek Czesław Gliński, urodzony 10 lipca 1951 roku w Świebodzinie, to wybitny polski chemik. Posiada tytuł doktora habilitowanego nauk chemicznych, co świadczy o jego znaczącym wkładzie w rozwój dziedziny chemii w Polsce.
Aktualnie jest profesorem Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie prowadzi badania oraz zajęcia dydaktyczne, kształcąc przyszłych chemików i wspierając rozwój tej nauki na różnych poziomach.
Życiorys
W roku 1974 Jacek Gliński zakończył swoje studia w dziedzinie chemii na Uniwersytecie Wrocławskim, a następnie w 1983 roku obronił pracę doktorską zatytułowaną Ultradźwiękowe badania struktury niektórych mieszanin wodno-organicznych, której promotorką była Bogusława Jeżowska-Trzebiatowska. Kolejny ważny etap w jego karierze miał miejsce 16 grudnia 1996, kiedy to uzyskał habilitację na podstawie pracy zatytułowanej Struktura wodnych roztworów nieelektrolitów: badania metodami prędkości dźwięku, anihilacji pozytronów i napięcia powierzchniowego.
8 czerwca 2006 roku otrzymał tytuł profesora w zakresie nauk chemicznych. W ramach swojej kariery naukowej pracował w Instytucie Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii, gdzie piastował również stanowisko profesora na Wydziale Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego.
W 2001 roku został uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi, co stanowi wyraz uznania jego wkładu w rozwój nauki. W życiu prywatnym Jacek Gliński jest żonaty i ma dwóch synów.
Przypisy
- a b c d e f g h i Prof. dr hab. Jacek Czesław Gliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 14.06.2020 r.]
- Uniwersytet Wrocławski. Zespół Uniwersytet Wrocławski po 1945 roku. Wykaz doktoratów za lata 1945–2015.
- Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
- M.P. z 2001 r. nr 36, poz. 581.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Marcin Kurek | Ryszard Różanowski | Jarosław ŻołnierczykOceń: Jacek Gliński